Wednesday, September 29, 2010

ಬೆಳದಿಂಗಳ ಮರಿ


ಬೆಳದಿಂಗಳ ಮರಿ
ನಕ್ಷತ್ರ ತೊಟ್ಟಿಲಲಿ
ಚಂದ್ರನ ತುಂಡು
ದಿಂಬಾಗಿಸಿ ಮಲಗಿತ್ತೋ

ಜೋಗುಳ ಪದ
ಹಕ್ಕಿಯ ಹಾಡಲ್ಲಿ
ಬೆಳದಿಂಗಳ್ಮರಿ ಕಂಡು
ಪಿಸುಮಾತಲಿ ಹಾಡಿತ್ತೋ

ಮುಂಜಾವು ರವಿ
ಮೂಡಲ ಮನೆಯಲಿ
ಮೋಡದ ಹಿಂದೆ
ಸರಿದು ಕಾದಿತ್ತೋ

ಮೂಡಲ ಮನೆಯಾಚೆ
ಇಣುಕುವುದು ಯಾವಾಗ
ರವಿ ಕೇಳಲು
ಹಕ್ಕಿ ಉಲಿಯಿತು
ಬೆಳದಿಂಗಳ್ಮರಿ ಎದ್ದಾಗ

Tuesday, September 21, 2010

To Doctor, With Love

When we met her first time, we didn't know what to expect..

We were somewhat sure but not clear and we were there to check.

She was the one who confirmed the 'good news' to us.

Since then we had been to her every month. Earlier months it was once, then later twice and in end months, every week. Through out the period of 9 months, she was advising and guiding through the period when life was taking shape.

We were naturally worried about every small & big things during this time. She handled it sometimes through her expertise and most of the times by talking..

She was gracious, comforting & meticulous.

And when it was time for the moment, She delivered our Saanvi.

Her name - Dr. Lani Warren.

****************

After Saanvi was born, we did not get chance to meet the doctor.

Today we visited her just to convey our gratitude for all the wonderful things she did for us. It was time to thank the supporting staff from doctors' office as well.

It was a heartfelt moment to say thanks to Dr.Lani. We presented her the 'thank you' card specially made for her. There was also the photo of her with Saanvi from the day of delivery.

Saanvi's photo made her way to the wall of doctor's office ..

Indeed how can we let the doctor go without she tasting some Indian sweets. We gave her a box of Soan Papdi. But definitely we didn't expect her to ask us what the sweet is made up of !

Is it like doctors always put calories in front of taste !

******************

Doctors do such a noble work..

They help bring new life to existence, save life that is in danger & nurture a sick life.

A Sanskrit verse goes like this

शरीरे जर्जिर्बूते व्याधिग्र्सते कलेवर ।
अशुद्धम झान्वीतॊय्म वैद्यॊ नारायणम हरिः

This translates to
"When the body is suffering and when the disease is occuping the body, (bitter) medicine is like the (holy)water of Ganga and doctor is God (Narayana) Himself "

No other term as 'Vaidyo Narayana Hari' explains it better..


 
Thanks to all the doctors in the world..

Ofcourse, special thanks from Saanvi to Dr. Lani !

Tuesday, September 14, 2010

ಮುತ್ತಜ್ಜಿ

ಸಾನ್ವಿಯ ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲೀಶ್-ಸ್ನಾನದ ಪ್ರೀತಿ ಬಗ್ಗೆ ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಸಾನ್ವಿಗೆ ದಿನ ಹೀಗೆ ಎಣ್ಣೆ-ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸೋರು ಅವರ ಮುತ್ತಜ್ಜಿ !

ಸಾನ್ವಿ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಎತ್ತಿ ಬೆಳಿಸಿದ ಕೈಗಳು ಈಗ ಸಾನ್ವಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಆಡಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಒಂದು ಭಾಗ್ಯವೇ..

ವೀಸಾ, ಮೊದಲ ಬಾರಿ ವಿಮಾನ ಪ್ರಯಾಣ, ಎರ್ ಪೋರ್ಟ್, ತಪಾಸಣೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಅರಿಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಅವರು ಭಾರತದಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಪಯಣಿಸಿದ್ದೇ ಒಂದು ಕತೆ.

ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು, ಹುಡುಗಿ ನೋಡಲು ಸಾನ್ವಿ ಅಮ್ಮನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿಯ ನಂತರ ಬಂದವರು ಇವರು. ಇವರನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ, ಬಹುಷಃ ಇವರು ಹುಡುಗಿಯ ತಾಯಿ ಇಲ್ಲಾ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ ಇರಬಹುದು ಎಂದು ನನ್ನ ಊಹೆಯಾಗಿತ್ತು. ಸ್ಪಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ನನಗೆ ತಿಳಿದದ್ದು ಅವರು ಹುಡುಗಿಯ ಅಜ್ಜಿ ! ನಂತರ ತುಂಬಾ ಸಲ ಸಾನ್ವಿ ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡುವಾಗ, ಅಜ್ಜಿ ಈ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಹಾಗೇ ಕಾಣುವ ರಹಸ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಡಿಸಿದ್ದು ಇದೆ.

ಅಜ್ಜಿ ಯಂಗ್ ಅಷ್ಟೇ ಆಗಿರದೇ, ಮನೆ-ಸಂಸಾರವನ್ನು ಬೆಳಸಿದ ಪರಿ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಂತದ್ದು. ಅಜ್ಜನ ಶಿಕ್ಷಕ ವೃತ್ತಿಯಿಂದ ಬರುವ ಆದಾಯದಲ್ಲಿ ಮನೆ ತೂಗಿಸಿಕೊಂಡು, ೫ ಜನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಓದಿಸಿ, ಎಲ್ಲರೂ ಮಾಸ್ಟರ್ ಡಿಗ್ರಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು(ಇಬ್ಬರೂ ಪುತ್ರರು ಪಿ.ಹೆಚ್.ಡಿ ಸಹ ಮಾಡಿ) ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನೆಲೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಾತಲ್ಲ.

ಅಂತಹ ಅಜ್ಜಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನಮಗೆ ಸಂತೋಷವೇ ಆಗಿತ್ತು, ಜೊತೆಗೆ ಅಜ್ಜಿ ಇಲ್ಲಿನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆಂದು ಸ್ಪಲ್ಪ ಯೋಚನೆಯಿತ್ತು. ಆ ಎಲ್ಲಾ ಯೋಚನೆಗಳನ್ನು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಡವಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರು ಅಜ್ಜಿ. ಅವರ ವಿಶೇಷ ಇರುವುದೇ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಭಾವದಲ್ಲಿ..

ಸಾನ್ವಿ ಅಮ್ಮನ ಹೂ ಮುಡಿಸುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಸಿದಾಗ, ಒಂದೂ ಬಿಡದೆ ಆಚಾರ-ಪದ್ಧತಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ, ಬಂದವರಿಗೆ ಹೋಳಿಗೆ ಊಟ ಹಾಕಿ, ಎಲ್ಲಾ ಸುಸಾಂಗತ್ಯವಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು.

ನಂತರ ಸಾನ್ವಿ ಅಮ್ಮ ಅಸೆ ಪಡುವ ಅಕ್ಕಿ ರೊಟ್ಟಿ, ರಾಗಿ ಕಿಲ್ಸಾ, ರವೆ ಪಾಯಸಗಳು ನಮ್ಮ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದಿನವು ಸುವಾಸನೆ ಬೀರತೊಡಗಿದ್ದವು.

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅಜ್ಜಿ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡದ್ದು ಇದೆ. ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಅಮೇರಿಕನ್ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗ ಇವರಿಗೆ ಇಂಗ್ಲೀಷ್‍ನಲ್ಲಿ ಎನೋ ಹೇಳಿದಂತೆ, ಇವರು ಅವನಿಗೆ ’ನಾವು ಕನ್ನಡದವರು’ ಅಂದರಂತೆ. ಅವನಿಗೆ ಅದು ಕೆನಡಾ ಅಂದು ಕೇಳಿಸಿ, ’I have been to Canada’ ಅಂದನಂತೆ. ಅವನ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿ ಕೆನಡಾದಿಂದ ಬಂದಿದೆ !

ಹಾಗೇ ಮೇಲಿನ ಮನೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ಭಾರತೀಯ ಕುಟುಂಬವೊಂದು ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಅಳುತ್ತಿದ್ದ ಮಗುವಿಗೆ ಎನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಅಜ್ಜಿಗೆ ಕೇಳಿದರು. ಅಜ್ಜಿ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮಗುವನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಇನ್ನು ನಮ್ಮ ಅಪಾರ್ಟ್‍ಮೆಂಟ್ ರಿಪೇರಿ ಕೆಲಸ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ರಾಬರ್ಟೋ ಎನ್ನುವ ಮೆಕ್ಸಿಕನ್, ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಯಾವುದೋ ರಿಪೇರಿಗೆಂದು ಬಂದಿದ್ದ. ಆಗ ಅಜ್ಜಿ ಅವನಿಗೆ ಕಣ್ಣನ್‍ದೇವನ್ ಟೀ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. ಬಹುಷಃ ಮೊದಲ ಸಲ ಈ ರೀತಿ ಉಪಚಾರ ಕಂಡು ರಾಬರ್ಟೋ ತುಂಬಾ ಖುಶ್. ಅದು ಕೆಟ್ಟಿದೆ-ಇದು ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಿಲ್ಲ-ಯಾವಾಗ ರಿಪೇರಿ-ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟೊತ್ತು ಅನ್ನುವ ಜನರ ಮಧ್ಯೆ ಅಜ್ಜಿ ಅವನಿಗೆ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಕಂಡಿರಬಹುದು.

ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಸಾನ್ವಿ ಜನಿಸಿದಾಗ ವೈದ್ಯರು-ನರ್ಸ್‍  ಇವರು ಸಾನ್ವಿಯ ಮುತ್ತಜ್ಜಿ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೆ ಪರಮಾಶ್ಚರ್ಯಗೊಂಡಿದ್ದರು. ’She looks so young to be great-grand mother' ಎನ್ನುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಉದ್ಗಾರವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು!

ಸಾನ್ವಿ ಜನಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಆದ ಮುತ್ತಜ್ಜಿಯ ಕೆಲಸ- ದೃಷ್ಟಿ ತೆಗೆಯುವುದು! ದೃಷ್ಟಿ ತೆಗೆಯುವಾಗಲೂ ಇಷ್ಟೊಂದು ರೀತಿಗಳಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಇವರು ಮಾಡುವುದನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು.

ಸಾನ್ವಿಯ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸುವಾಗ ಅತ್ಯಂತ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ-ಅಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೀರೆರವುದು ನೋಡುವುದು ಸೊಗಸು. ಸಾನ್ವಿ ಪ್ರತಿ ನಡೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಯಾಕೇ ಅಳುತ್ತಿರುವುದೋ- ಎನು ತೊಂದರೆಯೋ ಎನ್ನುವ ಆತಂಕ ಎದುರಾದಾಗ, ತಮ್ಮ ಅನುಭವದ ನುಡಿಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದು ಅಜ್ಜಿ.

ಮೊನ್ನೆ ಗಣೇಶ ಚೌತಿಯಂದು ಅದೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಒಂದು ಗರಿಕೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಬೆನಕನನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದರು.ಸಾನ್ವಿ ಮತ್ತು ಮುತ್ತಜ್ಜಿ ಕಮಲಮ್ಮ, ಗೌರಿ-ಗಣಪನ ಮುಂದೆ ಹಾಡಿದ ವಿಡಿಯೋ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಹಾಡಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಾನ್ವಿ ಅಳುವ ರಾಗದ ಆಲಾಪವೂ ಇದೆ !

ಅಜ್ಜ-ಅಜ್ಜಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾ..ಅದರಲ್ಲೂ ಮುತ್ತಜ್ಜಿ..
ಸಾನ್ವಿಗೆ ಆ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿರುವುದು ವಿಶೇಷವೇ !

Tuesday, September 7, 2010

ಒಂದು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ (Month One)

ಒಂದು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಸಾನ್ವಿ ಚೂರು ಉದ್ದ ಆಗಿದ್ದಾಳೆ ಹಾಗೆಯೇ ಸ್ಚಲ್ಪ ತೂಕ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಆಗಿದೆ.

ಸಾನ್ವಿ ಈಗ ಕತ್ತು ಎತ್ತಿ ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡ್ತಾಳೆ. ನಾವು ಮುಂದೆ ಆಡಾಡ್ಡಿದರೆ ಪುಟ್ಟ ಕಣ್ಣುಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತವೆ.

ಬೆನ್ನು ಮೇಲೆ ಮಾಡಿ , (ಮರಿ)ಅಜ್ಜಿ ಕಾಲ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿ, ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲೀಶ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು ಸಾನ್ವಿಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ.ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲೀಶ್ ನಂತರ ಬಿಸಿಬಿಸಿ ನೀರು ಎಷ್ಟು ಹಾಕಿದರೂ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಎಬ್ಬಿಸಿ ನೆಟ್ಟಗೆ ಕುಳಿಸಿಕೊಂಡು ನೀರು ಹಾಕೋದು ಚೂರು ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ. ಭಾರೀ ಬೇಜಾರು, ಅಳು ಬಂದೇ ಬಿಡುತ್ತೆ ಸಾನ್ವಿಗೆ !

ಬೆಳಕಿನ ಕಡೆ ಜಾಸ್ತಿ ಆಸಕ್ತಿ. ಕಿಟಕಿ-ಬಾಗಿಲು ಎಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಬರುತ್ತೋ ಆ ಕಡೆ ಗಮನ.

ಸಂಗೀತದ ಅಲೆಗಳು ಬಹುಷಃ ಇಷ್ಟ. ತೂಗು ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತ ಹಾಕಿದ ಕೂಡಲೇ ಚಿತ್ತ ಆ ಕಡೆ ಹರಿಯುತ್ತೆ.

ಬಹುತೇಕ ದಿನಗಳಂದು ರಾತ್ರಿ ಪಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಾನ್ವಿಯವರ ಕೆಲಸ ಜೋರು ! ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಅಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿ ಶುರುವಾಗುವ ಆಟದ ಸಮಯ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮುಂಜಾವಿನವರೆಗೆ ನಡೆಯುತ್ತೆ.

ಮಲಗಿದಾಗ ಪುಟ್ಟ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಮೂಡುತ್ತೆ ಚೆಂದದ ನಗು. ಪುಟ್ಟ ಕಂದ ಯಾಕೇ ನಗುತ್ತೆ ಅಂತಾ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ, ಆದರೆ ಅದು ಮಂದಹಾಸ ಬೀರೋದು ನೋಡುವುದು ಒಂದು ಹಬ್ಬ.



Saanvi has grew little taller and added little weight.

She lifts her head and follows us as we move around.

Favorite activity is getting oil massage from granny while laying on granny's legs. She doesn't mind pouring any amount of hot water after that..
 
But problem comes when she is made to sit straight and water is poured. She gets annoyed and big cry always follows.
 
Light interests her a lot. She looks at windows and doors from where light peeks in.
 
Music probably soothes her. She seems like listening to it when music on her bouncer is turned on.
 
She is very active in night slots. Usually she starts playing around midnight and sometimes keeps going till early hours.
 
Best part so far has been the cute smile on her face when she is sleeping. Not sure though why babies smile, but its incredibly beautiful to watch !

Thursday, September 2, 2010

The first cry

It was a Thursday morning...

Water broke and the contractions were getting started. We were rushing to the Labor & Delivery room.

I was thinking, in many parts of world, for some reason, men were not allowed inside the delivery room and the delivery remained as a mystery.

Letting husband to be the part of this important stage of life was an noble idea.

Had seen enough about the delivery rooms in the hollywood movies and sitcoms. Personally I had even heard stories of dads passing out in the delivery room during the birth.

I had made up my mind that I will stick by my lady's side and be there throughout.

As the contractions picked up, I tried to encourage her to push it more. It was a test of strength, endurance and persistance. I know she was in great pain but there was not much I was able to do, other than being there.

The tremendous pushing and pain continued and the clock ticked.

The day became evening and then the moment arrived...

Our baby had descended, little smeared in fluids.

And there it was the first cry.

It was such an euphoric feeling to hear the voice of the baby. Sound of crying never sounded so good before!

The doctor asked if I want to cut the umblical cord and I readily obliged. For some reasons, the cutting of cord made me feel the part of entire experience.

The baby was already on the mom's chest feeding.

There was a new found respect for my wife and all the women in general. It sinked into my mind that there is no greater pain than this and there is no greater strength than the strength shown by women during the child birth.

I stood there looking at my beautiful lady and even more beautiful baby....


*********************************************************************************
Saanvi turns 1 month today and this is a fond rememberance of that beautiful day a month ago..